ఆళవందార్

 

శ్రీః
శ్రీమతే రామానుజాయ నమః
శ్రీమద్ వరవరమునయే నమః
శ్రీ వానాచల మహామునయే నమః

క్రితం సంచికలో మనం మణక్కాల్ నంబి గురించి తెలుసుకున్నాం, ఇప్పుడు గురుపరంపరలో తరువాత ఆచార్యుల  గురించి తెలుసుకొందాం.

ఆళవందార్, కాట్టుమన్నార్ కోవెల

తిరు నక్షత్రం  : ఆషాడ మాసం ఉత్తరాషాడ నక్షత్రం

అవతారస్థలం  :కాట్టుమన్నార్ కోయిల్ (వీరనారాయణపురం)

ఆచార్యులు: మణక్కాల్ నంబి

శిష్యులు: పెరియ నంబి, పెరియ తిరుమలై నంబి, తిరుక్కోట్టియూర్ నంబి, తిరుమాలై ఆండాన్,  దైవవారి ఆండాన్, వానమామలై ఆండాన్, ఈశ్వరాండాన్, జీయరాండాన్, ఆళవందారాళ్వాన్, తిరుమోగూరప్పన్, తిరుమోగూర్నిన్ఱర్, దేవ పెరుమాళ్, మారనేరి నంబి, తిరుక్కచ్చి నంబి, తిరువరంగ పెరుమాళ్ అరయర్ (ఆళవందారుల కుమారుడు, మణక్కాల్ నంబి శిష్యులు), తిరుక్కురుగూర్ దాసర్, వకుళా భరణ సోమయాజియార్, అమ్మంగి, ఆళ్కొణ్డి, గోవిన్దదాసర్ (వడమధురైలో ఙన్మించినవారు), నాథముని దాసర్ (రాజ పురోహితుడు), తిరువరంగత్తమ్మాన్ (రాజ మహిషి).

శ్రీసూక్తి గ్రంథములు: చతుః శ్లోకి, స్తోత్త్ర రత్నం, సిద్ధి త్రయం, ఆగమ ప్రామాణ్యం, గీతార్థ సంగ్రహము.

పరమపదించిన ప్రదేశం : శ్రీ రంగం.

యమునైతురైవన్ (యామునాచార్యులు)  కాట్టుమన్నార్ కోయిల్ నందు ఙన్మించిరి. వీరు ఆళావందార్ అనే నామముతో ప్రసిద్దిగాంచిరి. వీరికున్న ఇతర నామాలు – పెరియ ముదలియార్, పరమాచార్యులు, వాదిమత్తేభ సింహేంద్రులు.

వీరు ఈశ్వరమునులకు కుమారులు మరియు నాథమునులకు మనుమడు. వీరు సామాన్య శాస్త్రం అనే విద్యను మహా భాష్య భట్టర్ వద్ద అభ్యసించిరి. ఆ సమయములో అక్కిఆళ్వాన్ (రాజ పురోహితుడు) రాజ్యంలోని పండింతులందరు శిస్తు కట్టవలెనని తన ప్రతి నిధిని పంపిరి. (తాను అధికార పండితుడు కాబట్టి). ఆ వార్త విని మహాభాష్య భట్టర్ కలత చెందడము చూచి యమునైతురైవన్ తాను ఆ సమస్యను పరిష్కంచగలనని గురువుగారిని విచారపడవద్దని చెప్పిరి. వారు ఒక శ్లోకమును పత్రంపై ఇలా వ్రాసిరి – “ఎవరైతే చవకబారు ప్రచారం కొరకు ప్రయత్నిస్తారో వారిని నిర్మూలించెదను”. ఈ పత్రాన్ని అక్కి ఆళ్వాన్ వద్దకు పంపిరి. అక్కి ఆళ్వాన్ అది చూచి కోపంతో తన సైనికులను యమునైతురైవన్ ని రాజ్యసభకు తీసుకురమ్మని పంపిరి. అప్పుడు యమునైతురైవన్ తనకి సరియగు గౌరవం ఇస్తే వస్తానని చెప్పెను. అప్పుడు రాజు పల్లకి పంపగా యమునైతురైవన్  పల్లకిలో కూర్చొని సభకి వచ్చిరి.

సంవాద ఆరంభమున రాణి, ఈ సంవాదములో యమునైతురైవనే నిశ్చయముగా గెలుస్తాడని, ఒకవేళ ఓడిపోతే రాజుకు తాను పాదదాసిగా ఉంటానని మహారాజుతో పందెం కాసింది. రాజు అక్కి ఆళ్వానే నిశ్చయముగా వాదంలో గెలుస్తాడని తన  విశ్వాసం వ్యక్తం చేసి, ఒకవేళ అలా జరగని పక్షంలో తన అర్థ రాజ్యమును ఇస్తానని పందెం తిరిగి కాసెను.

అక్కి ఆళ్వాన్ తన వాద ప్రతిభ యందు చాలా విశ్వాసముతో యమునైతురైవన్ ఏ ప్రశ్న అడిగినా దానిని ఖండించగలను అని చెప్పిరి. యమునైతురైవన్ క్రింది 3 ప్రశలను అడిగిరి.

1. అక్కిఆళ్వాన్ తల్లి గొడ్రాలు.
2. ఈ రాజు సార్వభౌముడు కాదు
3. రాజపత్ని పతివ్రత కాదు.

ఇవి విని అక్కి ఆళ్వాన్ కు నోట మాట రాలేదు. రాజు గారి భయము వలన ఏ ప్రశ్నను ఖండించ లేకపోయెను. కాని యమునైతురైవన్ చాలా సులభముగ వాటికి సమాధానము ఇలా చెప్పిరి.

1.  ఒకే సంతానం కలిగిన స్త్రీ గొడ్రాలి కింద వచ్చును (శాస్త్ర ప్రకారం/కదలీ వంద్య).
2. సార్వభౌముడనగా ప్రపంచమును పరిపాలించవలెను కాని ఈ రాజు ఈ రాజ్యమునకే అధికారి.
3. వివాహం శాస్త్రప్రకారము జరుగును దానిలో తంతుగా మొదలు పెళ్ళి కూతురు కొన్ని ప్రధాన మంత్రములచే దేవతలకు అర్పించబడును. కావున మహారాణి ప్రతివత కాదు.

అక్కి ఆళ్వాన్ యమునైతురైవన్ శాస్త్ర ప్రావీణ్యమును అంగీకరించి వాదములో తన ఓటమిని ఒప్పుకొనిరి. యమునైతురైవన్ శాస్త్ర ప్రమాణంతో ఇచ్చిన వివరణతో విశిష్టాద్వైత సిద్దాంతమును స్థాపించిరి. అలాగే ఆ పరివారమందరు యమునైతురైవన్ కి శిష్యులుగా మారిరి. అప్పుడు రాణి వారిని “ఆళవందార్” (తనను పాలించుటకు/ రక్షించుటకు వచ్చిన వారు) అని సంభోధించినది. రాజు తన అర్థ రాజ్యమును ఇచ్చివేసిరి.

గత సంచికలో మణక్కాల్ నంబి, ఆళవందార్లను శ్రీరంగమునకు తిరిగి తీసుకురావడము,  సంప్రదాయమునకు ఆచార్యునిగా ఎలా తీర్చిదిద్దారో చూసాము. ఆళవందార్ శ్రీరంగమునకు వచ్చిన పిదప సన్యాసాశ్రమము స్వీకరించి సంప్రదాయమును విస్తరించిరి. చాలా మంది వీరికి శిష్యులు అయ్యారు.

ఒకసారి మణక్కాల్ నంబి, ఆళవందార్లను పిలిచి కురుగైక్కావలప్పన్ దగ్గరికి వెళ్ళి అష్టాంగయోగ రహస్యమును అభ్యసించమని ఆఙ్ఞాపించిరి. వారు అక్కడికి వెళ్ళగా కురుగైక్కావలప్పన్ యోగము ద్వారా భగవదనుభవములో నిమగ్నమై ఉన్నారు. కాని వారు ఆళవందార్ల రాకని గుర్తించి వారిని పలకరించిరి. యోగానుభవములో ఉన్నప్పుడు భగవానుడు నా భుజస్కందములపై నుండి మిమ్మల్ని తదేకముగా చూస్తున్నారు కావున నాకర్థమైనది ఇక్కడ ఎవరో శొట్టనంబి (నాథమునుల) వంశమునకు చెందినవారు వచ్చి ఉన్నారని గమనించాను. భగవానునకు, నాథమునుల వంశముపై  అధికమైనప్రీతి అని చెప్పిరి. ఆళవందార్లకు తాను  యోగ రహస్యమును ఉపదేశిస్తానని సమయమును పత్రం రాసిచ్చారు. కాని కురుగైక్కావలప్పన్ రాసిచ్చిన పత్రంలో ఉన్న సమయాన ఆళవందార్ తిరువనంతపురమును దర్శించుటకు వెళ్ళిరి. వెంటనే ఆళవందార్లకు  యోగరహస్యము గుర్తుకురాగా ఆ పత్రమును చూడగా సమయం అయిపోయినదని గుర్తించారు.

ఆ సమయములో వారి శిష్యులైన దైవవారిఆన్డాన్ ఆచార్య ఎడబాటుని సహించలేక తిరువనంతపురమునకు బయలుదేరగా, అక్కడనుండి ఆళవందార్ శ్రీరంగమునకు తిరుగు ప్రయాణమయ్యారు. వారిద్దరు తిరువనంతపురము ముఖద్వారము దగ్గర కలుసుకొనిరి. దైవవారిఆన్డాన్ వారి ఆచార్యులను సేవించి చాలా సంతోషించి వారితో తిరుగు ప్రయాణమవ్వగా ఆళవందార్ వారిని అనంతశయన పెరుమాళ్ళను దర్శించుకోమన్నారు, దానికి వీరు పెరుమాళ్ళకన్నా మీరే మాకు ముఖ్యమనిరి. వారి ఆచార్య భక్తికి నిదర్శనం.

ఆళవందార్ తిరిగి శ్రీరంగమునకు చేరి తన తర్వాత ఈ సంప్రదాయ బాధ్యతలు ఎవరికి అప్పగించవలనని కలత చెందుతుండగా, ఇళయాళ్వార్  (శ్రీరామానుజులు) గుర్తుకు వచ్చిరి. ఇళయాళ్వార్ కాంచీపురములో యాదవ ప్రకాశుల వద్ద విద్యను అభ్యసించుచున్నారు. ఆళవందార్ వరదరాజ స్వామిని దర్శించి, కరియమాణిక్క పెరుమాళ్ సన్నిధిన నిలబడిరి. అదే సమయమున ఇళయాళ్వార్ విద్యార్థుల గోష్ఠితో ఆ వైపు వచ్చిరి. ఆళవందార్ తమ కటాక్షములను ఇళయాళ్వార్ పై కృపచేసారు. ఆళవందార్, దేవ పెరుమాళ్ళ సన్నిధికి వెళ్ళి ఇళయాళ్వార్లని తమ తర్వాత దర్శనాస్థాపకులుగా చేయమని ప్రార్థించిరి. అలా ఆళవందార్ విత్తనము నాటి మహా వృక్షమును చేసిరి, అదే ‘ఎమ్పెరుమానార్ దర్శనం‘. ఆళవందార్, ఇళయాళ్వర్ల ఆధ్యాత్మిక ఙ్ఞానాభివృద్దికై  సహకరించవలసినదని తిరుక్కచ్చినంబిని ఆఙ్ఞాపించారు.

ఆళవందార్లు తమ చరమ దశలో తన శిష్యులందరిని తిరువరంగ పెరుమాళ్ అరయర్ ని ఆశ్రయించమని  చెప్పి కొన్ని సూచనలు చేసిరి.

వాటిలో విలువైనవి కొన్ని

1. దివ్య దేశ కైంకర్యమే మన జీవన కర్త్యవము, దానికై కొంత సమయమును విధిగా వెచ్చించాలి.
2. పెరియ పెరుమాళ్ (పాదము నుండి తిరు ముఖ మండలం వరకు) శ్రీచరణములందు వేంచేసి ఉన్న తిరుప్పాణాళ్వార్ ని సేవించాలి. ఎల్లప్పుడు తిరుప్పాణాళ్వర్లనే సేవించేవారు. ఆళ్వారే ఉపాయము మరియు ఉపేయమని భావించాలి (తిరువరంగ పెరుమాళ్ అరయర్ ఎల్లప్పుడు వారినే ఆరాధించేవారు). అలానే వారు తిరుప్పాణాళ్వార్ (పెరియ పెరుమాళ్ళ గురించి పాడిరి), కురువరుత్త నంబి (తిరువేంగడ పెరుమాళ్ళకి మట్టి పూలని సమర్పించినవారు) మరియు తిరుక్కచ్చి నంబి (దేవరాజ పెరుమాళ్ళకు తిరువాలవట్ట కైంకర్యము చేసినవారు)  గురించి చెప్పేవారు.
3. ప్రపన్నులు ఎప్పుడు తన ఆత్మయాత్ర (భగవద్విషయము) గురించి కాని దేహ యాత్ర (లౌకికము) గురించి కాని చింతింపరాదు. ఆత్మ ఎప్పుడూ భగవానుని పారతంత్ర్యమే, ఆత్మ యాత్ర గురించి భవానుడే చూసుకొనును. అలానే దేహము కర్మ ద్వారా నడుచును. మన దేహయాత్ర మన పుణ్యము/ పాపములే నడిపించును. అందువలన మనము వాటి గురించి చింతించకూడదు.
4. మనము ఎప్పుడు భాగవతాపచారము చేయరాదు, వారిని సదా భగవానునితో సమానముగా గౌరవించవలెను.
5. భగవానుని శ్రీచరణ తీర్థమును ఎలాగైతే స్వీకరిస్తామో అలానే ఆచార్య శ్రీపాద తీర్థమును కూడా స్వీకరించవలెను.
6. ఆచార్య పురుషులు శ్రీపాద తీర్థమును ఇతరులకు ఇస్తున్నప్పుడు, తాను తమ ఆచార్యుని ప్రతినిధిగా భావించి ఇవ్వాలి (స్వతంత్రించరాదని భావం). వాక్య గురుపరంపరను/ ద్వయ మంత్రానుసంధానము చేస్తూ ఇవ్వవలెను.

చివరగా తమ శిష్యులను మరియు ఇతర శ్రీ వైష్ణవులందరిని సమావేశ పరచి తన కర్తవ్య నిర్వాహణలో ఏమైనా దోషములున్న మన్నించమనిరి. వారి శ్రీపాద తీర్థమును తీసుకొని, వారందరికి  తదీయారాధన చేసి తమ చరమ తిరుమేనిని వదిలి పరమపదమును చేరిరి. వారి శిష్యులందరు బాధతో వారి చరమ కైంకర్యమునకు గొప్పగా ఏర్పాట్లు చేయసాగిరి. ఎవరైన శ్రీవైష్ణవులు పరమపదము చేరితే అది వరముగా భావించి వారికి చాలా వైభవముగా చరమ కైంకర్యమును నిర్వహించుచుందురు. చరమ కైంకర్యములో తిరుమంజనము, శ్రీచూర్ణ పరిపాలనము, అలంకారము, బ్రహ్మ రథము మొదలైనవి ఉంటాయి.

ఇలా ఉండగా పెరియ నంబి కాంచీపురము నుండి ఇళయాళ్వార్లని తమతో శ్రీరంగమునకు తీసుకురావడానికి వెళ్ళిరి. అప్పుడు ఇళయాళ్వార్ దేవ పెరుమాళ్ తీర్థ కైంకర్యమునకై శాలక్కిణర్ బావి దగ్గర ఉండెను. పెరియ నంబి అక్కడకు వెళ్ళి ఆళవన్దార్ల స్త్రోత్ర రత్నమును బిగ్గరగా పఠించారు. ఇది విన్న ఇళయాళ్వార్ వాటి లోతైన అర్థములకు ముగ్థుడై, పెరియ నంబిని ఆ శ్లోకములను ఎవరు రచించారని అడిగిరి. అప్పుడు పెరియ నంబి ఆళవన్దార్ల గొప్పతనమును గురించి చెప్పి తమతో పాటు ఇళయాళ్వార్లని శ్రీరంగమునకు రావలసినదిగా కోరిరి. ఇళయాళ్వార్ వారి కోరికను మన్నించి దేవ పెరుమాళ్, తిరుక్కచ్చి నంబిల వద్ద ఆఙ్ఞ తీసుకొని శ్రీరంగమునకు బయలుదేరిరి. వారు శ్రీరంగ సమీపమునకు చేరుతుండగా ఆళవందార్ల చరమ యాత్రని చూసి పెరియ నంబి క్రింద పడి దు:ఖించుచుండగా, ఇళయాళ్వార్ అక్కడ ఉన్న శ్రీవైష్ణవులని విచారించి, ఏమి జరిగినదో గ్రహించిరి.

ఆ సమయములో ఆళవందార్లకు చరమ కైంకర్యము సమయాన అక్కడి వారందరు వారి చేతి వేళ్ళలో మూడు వేళ్ళు ముడుచుకొని ఉండడము గమనించగా, ఇళయాళ్వార్ దాని కారణము అడుగగా, శ్రీ వైష్ణవులు ఆళవందార్ల 3 తీరని కోరికల గురించి చెప్పిరి. అవి:

1. వ్యాస పరాశరుల ఉపకారమునకు మనము కృతఙ్ఞతని చూపవలెను.
2. నమ్మాళ్వార్ల యందు అధికాభిమనమును ప్రదర్శించవలెను.
3. వ్యాసుని బ్రహ్మ సూత్రములకు విశిష్టాద్వైతపరముగా భాష్యమును రచించవలెను.

అవి విన్న ఇళయాళ్వార్ వెంటనే ఆ మూడు కోరికలను తాను పూర్తి చేయుదనని ప్రమాణము చేయగా ఆళవందార్ల వేళ్ళు తెరుచుకొనెను. అక్కడ గుమికూడిన శ్రీవైష్ణవులు అది చూచి ఆనందపరవశులై, ఆళవందార్ల కృప మరియు శక్తి పూర్తిగా వీరియందు ఉండునని, మన దర్శన నిర్వాహణకై వీరు వచ్చినారని ఆనందించిరి. చరమ కైంకర్యములు పూర్తైన పిమ్మట ఇళయాళ్వార్, ఆళవందార్ ఇక లేరనే బాధతో నంపెరుమాళ్ళని దర్శించకుండానే కాంచీపురమునకు తిరిగి వచ్చిరి.

ఆళవందార్లు ఉభయ వేదాంతములలో గొప్ప పండితులు. చాలా సులభముగా శ్రీసూక్తులను వారి గ్రంథములను నుండి అర్థము చేసుకోవచ్చును.

* పిరాట్టి తత్త్వమును చతుః శ్లోకిలోని 4 శ్లోకముల ద్వారా వివరించిరి.

* స్త్రోత్ర రత్నము నిజముగా ఒక రత్నమే – శరణాగతి యొక్క భావమును (తిరువాయ్మొళిలో వివరించిన విధముగా) చాలా సులభంగా శ్లోకముల ద్వారా అందించిరి.

* గీతార్థ సంగ్రహం ద్వారా గీతలోని తత్త్వమును వెలికి తీసిరి.

* ఆగమ ప్రామాణ్యము శ్రీపాంచారాత్రాగమ ప్రాముఖ్యతని, ప్రాబల్యమును గుర్తించిన మొదటి గ్రంథము.

ఆళవందార్ తనియన్ :

యత్ పదాం భోరుహ ధ్యాన విధ్వస్తాశేషకల్మషః |
వస్తుతాముపయాతో2హం యామునేయం నమామి తం ||

ఎవరి దివ్య కృపతో నా కల్మషములన్నీ నాశనము చెందినవో మరియు ఒక వస్తువుగా గుర్తించబడ్డానో పూర్వము అసత్ (అచేతనము) గా ఉండి యామునాచార్యుల పాదముల ధ్యానముతో ప్రస్తుతం సత్ (ఆత్మ/ చేతనము) గా భావిస్తున్నానో ఆ శ్రీయామునాచార్యులకు నమస్కరిస్తున్నాను.

తదుపరి సంచికలో పెరియనంబి వైభవమును తెలుసుకుందాము.

అడియేన్ రఘు వంశీ రామానుజ దాసన్

మూలము: https://guruparamparai.wordpress.com/2012/09/01/alavandhar/

పొందుపరిచిన స్థానము – https://guruparamparai.wordpress.com/

ప్రమేయము (గమ్యము) – http://koyil.org
ప్రమాణము (ప్రమాణ గ్రంథములు) – http://granthams.koyil.org
ప్రమాత (ఆచార్యులు) – https://guruparamparai.wordpress.com
శ్రీవైష్ణవ విద్య / పిల్లల కోసం – http://pillai.koyil.org