శ్రీమన్ నాథమునులు

శ్రీః
శ్రీమతే రామానుజాయ నమః
శ్రీమద్ వరవరమునయే నమః
శ్రీ వానాచల మహామునయే నమః

క్రితం సంచికలొ మనం నమ్మాళ్వార్ గురించి తెలుసుకున్నాం , ఇప్పుడు గురుపరంపరలో తరువాత ఆచార్యుల  గురించి తెలుసుకొందాం.

నాథమునులు, కాట్టుమన్నార్ కోయిల్

తిరు నక్షత్రం  :  అనురాధ నక్షత్రం , జ్యేష్ఠ మాసం
అవతారస్థలం  :కాట్టుమన్నార్ కోయిల్ (వీరనారాయణపురం)

ఆచార్యులు: నమ్మాళ్వార్

శిష్యులు:   ఉయ్యక్కొండార్,కురుగై కావలప్పన్, పిళ్ళై కరుణాకర్ దాసర్, నంబి కరుణాకర్ దాసర్ , యేరు తిరువుడైయార్, తిరుక్కణ్ణమంగై ఆన్డాన్ , వానమామలై  దైవనాయక ఆణ్డాన్, ఉరుప్పట్తూర్ అచ్ఛాన్ పిళ్ళై, చోగతూర్ ఆళ్వాన్ , కీళఅగత్ ఆళ్వాన్, మేళైఅగత్  ఆళ్వాన్

శ్రీ సూక్తి గ్రంథములు: న్యాయ తత్త్వం, యోగ రహస్యం , పురుష నిర్ణయం.

శ్రీమన్ నాథమునులు  వీరనారాయణ పురంలో ఈశ్వర భట్టాళ్వార్ నకు జన్మించారు.వారికి  రంగనాథముని మరియు నాథ బ్రహ్మర్ అని నామధేయములు కలవు. వారు అష్టాంగ యోగం మరియు దైవ సంగీతంలో నిష్ణాతులు. వీరే అరయర్ సేవని దివ్య దేశములలో ప్రవేశపెట్టారు. ఇప్పటికి మనం శ్రీ రంగం, ఆళ్వార్ తిరునగరి , శ్రీ విల్లిపుత్తూర్ లలో సేవించవచ్చును.

నాథమునులు వారి తండ్రి మరియు కుమారునితో ( ఈశ్వర ముని) కూడి మధుర, బృందావనం , గోవర్ధన గిరి, ద్వారక,బదరికాశ్రమం, నైమిశారణ్యం మొదలగు దివ్య దేశములకు వెళ్ళిరి. వారు గోవర్ధనపురం అనే ఊరిలో స్వామి యమునా నది రూపంలో ప్రవహిస్తున్న యమునా నది ఒడ్డున ఉండిరి. ఒక రోజు స్వామి నాథమునులకు కలలో కాట్టుమన్నార్ గుడికి తిరిగి వెళ్ళమని ఆదేశించిరి . వారు తిరుగు ప్రయాణంలో వారణాసి, పూరి , సింహాచలం, తిరుమల, ఘటికాచలం, కాంచీపురం ( అక్కడ మిగిలిన దివ్య దేశములు), తిరువహీంధ్రపురం, తిరుక్కోవలూరు, శ్రీ రంగం, కుంభకోణంలలో ఉన్న పెరుమాళ్ళకు మంగాళాశాసనము చేసి చివరికి వీరనారయణపురమమునకు చేరిరి.

ఒక రోజు కొందరు శ్రీ వైష్ణవ బృందం మేల్నాడు ( తిరునారయణపురము ) నుండి కాట్టుమన్నార్ గుడిని దర్శించి తిరువాయ్ మొళిలోని ‘ఆరావముదే’ అనే పత్తు గల పాశురాలని మన్నార్ ( కాట్టుమన్నార్ పెరుమాళ్)ఎదుట పాడుతున్నారు. వాటి అర్థం విని నాథమునులు ఆ శ్రీ వైష్ణవ బృందాన్ని వాటి గురించి అడిగారు, కానీ వారు ఆ పదకొండు పాశురములు తప్ప ఏ విషయం వారికి తెలియదని చెప్పారు. ఒక వేళ మీరు తిరుకురుగూర్ వెళ్లి తే మీకు వాటి సమాచారం తెలుసుకోవచ్చు అని చెప్పారు. వెంటనే నాథమునులు ఆళ్వార్ తిరునగరికి చేరి అక్కడ పరాంకుశ దాసర్ అనే మధురకవి శిష్యుల్ని కలిసారు. వారు నాథమునులకు కణ్ణినున్ శిరుత్తామ్బు అనే ప్రభంధమును  ఉపదేశించి దానిని 12000 సార్లు తిరుప్పుళిఆళ్వార్ (చింత) తిన్త్రిణి చెట్టు (నమ్మాళ్వార్ నివసించిన చోటు) ఎదురుగా ప్రార్థించమనిరి. వారు అష్ఠ అంగ యోగం తెలిసినవారు కావున నమ్మాళ్వార్ ని ధ్యానించి 12000 వేల సార్లు కణ్ణినుణ్ శిరుత్తామ్బును జపం చేసిరి. నమ్మాళ్వార్ వారి ప్రార్థనకు సంతృప్తి చెంది వారి ఎదుట ప్రత్యక్షమయ్యి అష్ఠ అంగ యోగమందు వారికి గల శ్రద్ధను అభినందించి 4000 వేల పాశురములు కలిగిన దివ్యప్రబంధమును  వాటి అర్థములను ఉపదేశించిరి.ఏ విధముగా పెరుమాళ్లు నమ్మాళ్వార్లకు జ్ఞాన శక్తి ద్వారా ప్రసాదించారో ఆ విధముగా శ్రీ నమ్మాళ్వార్లు నాథమునులకు జ్ఞాన శక్తి ద్వారా ప్రసాదించారు. అందుకే మణవాళ మహామునులు ఉపదేశ రత్నమాలలో “అరుళ్ పెత్త నాథ ముని ముదలాన” అని చెప్పారు.

ఆ తరువాత నాథమునులు కాట్టుమన్నార్ కోవెలకి తిరిగి వచ్చి మన్నార్ ముందు 4000 వేల దివ్య ప్రబంధ పాశురములను విన్నవించారు. ఆపాశురములను విని మన్నార్ ముగ్ధుడై దివ్యప్రబంధాన్ని నాలుగు భాగములుగా విభజించి, విస్తరింపచేయమనిరి.వారు ప్రబంధానికి రాగ, తాళాన్ని చేర్చి మేనళ్లు లైన  కీళఅగత్ ఆళ్వాన్ మరియు మేళైఅగత్  ఆళ్వాన్లకు నేర్పి దానిని విస్తరించమనిరి.

నాథమునులు దైవ సంగీతములో నిష్ణాతులు. ఒకసారి ఆ దేశమును పరిపాలించే రాజు గాయకుడికి మరియు దైవ గాయకుడికి మధ్యన తేడా గుర్తించలేకపొతే, నాథమునులు గుర్తించారు. అప్పుడు రాజు వారి సామర్థ్యతను ప్రశ్నించగా,  నాథమునులు 4000 వేల తాళములతో శబ్దము చేయమని చెప్పి వాటి నుండి వచ్చే శబ్ధము ద్వారా ఒక్కొక్క తాళము బరువును చెప్పిరి- అది వారి నైపుణ్యము. అప్పుడు రాజు వారి గొప్పతనమును గుర్తించి చాల ధనమును ఇచ్చిరి- కాని నాథమునులు దానిని తిరష్కరించిరి.

నాథమునులు వారి యోగదృష్ఠితో  ఆళవందార్లు( వారి మనుమడు)అవతరిస్తారని గ్రహించి వారి కుమారులైన ఈశ్వరమునులకు  ఆ బాలుని పేరు ‘యమునై తురైవన్'(కృష్ణ పరమాత్మపై  తమ కు గల ప్రీతి విశేషం)పెట్టమని ఆజ్జాపించి వారి శిష్యులందరిని శాస్ర్తములన్నిటిని యమునై తురైవన్ కి ఉపదేశించమని చెప్పిరి.

నాథమునులు పెరుమాళ్ల ధ్యానంలో ఉన్నప్పుడు బాహ్యప్రపంచాన్ని మరిచిపోతారు. ఒకసారి అలా ఉండగా రాజు మరియు అతని భార్యలు నాథమునుల  దర్శనార్ధమై వచ్చి వారు ధ్యానంలో ఉండండం చూసి ధ్యాన భంగం కాకుడదని తిరిగి వెళ్ళిపోతారు. కాని నాథమునులు నిర్మలమైన భక్తి భావంతో , వచ్చినవారు కృష్ణ పరమాత్మ మరియు గోపికలుగా భావించి వారి వెనుక పరిగెడుతారు.

చివరగా ఒకసారి రాజు వేట ముగించుకొని , తమ భార్య ,ఇంకొక వేటగాడు మరియు ఒక కోతితో కలిసి నాథమునుల దర్శనానికి వస్తారు.అదే భక్తి భావంతో వారిని రామ,సీత, లక్ష్మణ మరియు హనుమగ భావించి వారు కనిపించే వరకు వెనుక పరిగెత్తి , వారు కనపడక పోయినప్పుడు ,ముర్చిల్లుతారు.ఎంబెరుమాన్ల ఎడబాటును తట్టుకోలేక అక్కడే పరమపదమును చేరారు. ఆ వార్త విని, ఈశ్వరమునులు మరియు నాథమునుల శిష్యులు అక్కడ చేరుకొని చరమ కైంకర్యాన్ని నిర్వహించారు.

దివ్య ప్రబంధమును తిరిగి మనకు అందించడములో నాథమునుల కృషి లేకపోతే ఈ వేళ మనము ‘శ్రీవైష్ణవశ్రీ‘ ని పొంది ఉండే వాళ్ళము కాదు. ఆళవందార్ తన స్తోత్త్ర రత్నంలో నాథమునుల వైభవాన్ని మొదటి 3 శ్లోకాలలో వర్ణించారు.

1.చింతింప శక్యముకాని, అద్భుతమైన మరియు సులభతరముగా సంపాదించుకున్న (ఎమ్పెరుమాన్ /ఆళ్వార్ల కృప చే)  ఙ్ఞానమునకును, వైరాగ్యమునకును రాశియైనట్టియు, అఘాధమైన భగవద్ భక్తికి సముద్రులైన నాథమునులకు నమస్కారము.

2.మధుని చంపిన వాని (మధుసూధనుని) పాదపద్మములందును, భగవత్ తత్వఙ్ఞానమందును అనురాగమును అధికముగాగల శ్రీ నాథమునుల పాదపద్మములే ఇహపరములందు నాకు శరణము.

3.అచ్యుతుని ప్రతి అపరితమైన భక్తీ , నిజమైన జ్ఞానమునకు నివాసమై , అమృత సముద్రమై , ఇతరులను కాపాడుటకు ఈ లోకమున అవతరించిన వారై , పరిపూర్ణ భక్తి కలవారై మరియు యోగేంద్రులైన శ్రీ నాథమునులను నమస్కరించుచున్నాను.

4. చివర శ్లోకంలో, దయ చేసి నన్ను,నేను చేసిన పనులను చూసి అంగీకరించకు ,నీ పాదపద్మములందు స్వభావ సిధ్ధమైన ప్రేమగల, ఆత్మగుణ పరిపూర్ణులగు మా పితామహులగు నాథమునిని చూచి అనుగ్రహింపుము.

పైన చెప్పిన 4 శ్లోకములలో మనం నాథమునుల గొప్పతనమును అర్థం చేసుకొని వారి లాగా మనకు అచ్యుతుడికి మరియు ఆళ్వార్లతో  అలాంటి సంబంధం కలిగేలా ఎదగాలని శ్రీ నాథమునుల శ్రీ చరణాలను ప్రార్ధన చేద్దాము.

నాథమునుల తనియన్ :

నమో అచింత్యాద్బుత అక్లిష్ట ఙ్ఞానవైరాగ్య రాశయే !
నాథాయ మునయే అగాధ భగవద్భక్తి సింధవే !!

అడియేన్ రఘువంశీ రామానుజదాసన్.

Source

Advertisements