శ్రీమన్నాథమునులు

శ్రీః
శ్రీమతే రామానుజాయ నమః
శ్రీమద్ వరవరమునయే నమః
శ్రీ వానాచల మహామునయే నమః

క్రితం సంచికలో  మనం నమ్మాళ్వార్ గురించి తెలుసుకున్నాం, ఇప్పుడు గురుపరంపరలో తరువాత ఆచార్యుల  గురించి తెలుసుకొందాం.

నాథమునులు, కాట్టుమన్నార్ కోయిల్

తిరునక్షత్రం    :  జ్యేష్ఠ మాసం, అనురాధా నక్షత్రం .

అవతారస్థలం  : కాట్టుమన్నార్ కోయిల్ (వీరనారాయణపురం)

ఆచార్యులు: నమ్మాళ్వార్

శిష్యులు:   ఉయ్యక్కొండార్, కురుగై కావలప్పన్, పిళ్ళై కరుణాకర దాసర్, నంబి కరుణాకర్ దాసర్ , యేరు తిరువుడైయార్, తిరుక్కణ్ణమంగై ఆన్డాన్ , వానమామలై  దైవనాయక ఆణ్డాన్, ఉరుప్పట్తూర్  ఆచ్ఛాన్ పిళ్ళై, చోగత్తూర్ ఆళ్వాన్ ,          కీళైఅగత్తానాళ్వాన్ , మేళైఅగత్తానాళ్వాన్ మొదలైనవారు.

శ్రీసూక్తి గ్రంథములు: న్యాయ తత్త్వం, యోగ రహస్యం , పురుష నిర్ణయం.

శ్రీమన్నాథమునులు  వీరనారాయణపురంలో ఈశ్వరభట్టాళ్వారునకు జన్మించారు. వీరికి  రంగనాథముని మరియు నాథబ్రహ్మర్ అని నామధేయములు కలవు. వీరు అష్టాంగయోగం మరియు దేవగానంలో నిష్ణాతులు. వీరే అరయర్ సేవని దివ్యదేశములలో ప్రవేశపెట్టారు. ఇప్పటికి మనం శ్రీరంగం, ఆళ్వార్ తిరునగరి,     మరియు శ్రీవిల్లిపుత్తూర్ లలో సేవించవచ్చును.

నాథమునులు తమ తండ్రి మరియు కుమారునితో (ఈశ్వరమునులు)కలసి మధుర, బృందావనం, గోవర్ధనగిరి, ద్వారక, బదరికాశ్రమం మరియు నైమిశారణ్యం మొదలగు దివ్యదేశములను సందర్శించిరి. వారు గోవర్ధనపురం అనే ఊరిలో యమునాతీరమున ఉన్నప్పుడు  భగవానుడు నాథమునులకు రాత్రి కలలో సాక్షాత్కరించి    కాట్టుమన్నార్ కోయిల్ కి  తిరిగివెళ్ళమని ఆదేశించిరి. వారు తిరుగుప్రయాణంలో వారణాసి, పూరి, సింహాచలం, తిరుమల, ఘటికాచలం, కాంచీపురం (చుట్టూర ఉన్న దివ్యదేశములు), తిరువహీంద్రపురం, తిరుక్కోవలూరు, శ్రీ రంగం మరియు కుంభకోణం మొదలైన దివ్యదేశములు దర్శించి ఆయా దివ్యదేశములలో   వేంచేసిఉన్న  పెరుమాళ్ళకు మంగళాశాసనము గావించి చివరికి వీరనారాయణపురమును చేరుకొన్నారు.

ఒకనాడు ఒక  శ్రీవైష్ణవబృందం మేలైనాడు (తిరునారాయణపురము) నుండి కాట్టుమన్నార్ కోయిల్  ను దర్శించి తిరువాయ్ మొళిలోని ‘ఆరావముదే‘ అనే పత్తును(పదిపాశురములు కల్గినది) కాట్టుమన్నార్ పెరుమాళ్ సన్నిధిన విన్నవించిరి. వాటి  అర్థం గ్రహించిన  నాథమునులు ఆ శ్రీవైష్ణవబృందాన్ని ఆ పాశురముల గురించి  వాకబు చేసారు. కానీ వారు ఈ పదకొండు పాశురములు తప్ప  మరేతర విషయం  తమకు  తెలియదని చెప్పారు. ఒక వేళ మీరు తిరుక్కురుగూర్ వెళ్ళితే వాటి పూర్తిసమాచారం తెలుసుకోవచ్చు అని చెప్పారు. వెంటనే నాథమునులు ఆళ్వార్ తిరునగరికి చేరి అక్కడ మధురకవిఆళ్వార్ శిష్యవంశములోని పరాంకుశదాసులు అనే వారిని కలిసారు. వారు నాథమునులకు “కణ్ణినున్ శిరుత్తామ్బు” అనే ప్రభంధమును  ఉపదేశించి దానిని 12వేలసార్లు తిరుప్పుళిఆళ్వార్ (చింతచెట్టు)/తిన్త్రిణి చెట్టు (నమ్మాళ్వార్ వేంచేసిఉన్న స్థలం) ఎదురుగా ప్రార్థించమనిరి. వారు అష్ఠాగయోగం తెలిసినవారు కావున నమ్మాళ్వార్ల ని ధ్యానించి 12000 వేల సార్లు కణ్ణినుణ్ శిరుత్తామ్బును జపించిరి. నమ్మాళ్వార్ వారి ప్రార్థనకు సంతృప్తిచెంది వారి ఎదుట ప్రత్యక్షమయ్యి అష్ఠాంగయోగమందు వారికున్న శ్రద్ధను అభినందించి 4వేల పాశురములు కలిగిన దివ్యప్రబంధమును  వాటి అర్థములను ఉపదేశించిరి. ఏ విధముగా పెరుమాళ్లు నమ్మాళ్వార్లకు జ్ఞానశక్తిద్వారా ప్రసాదించారో అదే విధముగా శ్రీనమ్మాళ్వార్లు నాథమునులకు తమ జ్ఞానశక్తిద్వారా ప్రసాదించారు. అందుకే మణవాళమామునులు తమ ఉపదేశరత్నమాలలో “అరుళ్ పెత్త నాథముని ముదలాన” అని అనుగ్రహించారు.

ఆ తరువాత నాథమునులు కాట్టుమన్నార్ కోవెలకి తిరిగివచ్చి మన్నార్ పెరుమాళ్ ముందు 4వేల దివ్యప్రబంధ పాశురములను విన్నవించారు. ఆ పాశురములను ఆలకించిన మన్నార్ పెరుమాళ్ ముగ్ధుడై దివ్యప్రబంధాన్ని నాలుగు భాగములుగా విభజించి, విస్తరింపచేయుమని ఆఙ్ఞాపించిరి. వారు ప్రబంధానికి రాగ తాళాలను చేర్చి తన మేనళ్లులైన  కీళైఅగత్తాళ్వాన్ మరియు మేళైఅగత్తాళ్వాన్లకు నేర్పి దానిని ప్రచారం గావించమనిరి.

నాథమునులు దేవగానంలో నిష్ణాతులు. ఒకసారి ఆ దేశమును పరిపాలించే రాజు సాధారణ గాయకుడికి మరియు దేవగాయకునికి మధ్యన వ్యత్యాసమును గుర్తించలేక నాథమునులు తెలియపరిచారు. రాజు వీరి సామర్థ్యతను ప్రశ్నించగా, వీరు 4వేల తాళములతో శబ్దము చేయమనిచెప్పి వాటి నుండి వచ్చే శబ్ధమును బట్టి ఒక్కొక్క తాళము బరువును చెప్పిరి- ఇదీ వీరి నైపుణ్యము. అప్పుడు రాజు వారి గొప్పతనమును గుర్తించి చాల ధనమును కనుకగా ఇచ్చిరి. కాని నాథమునులు వాటిని తిరస్కరించిరి.

నాథమునులు తమ యోగదృష్ఠితో  రాబోవు కాలమున ఆళవందార్(వీరి మనుమనిగా) అవతరిస్తారని గ్రహించి , తమ కుమారులైన ఈశ్వరమునులకు  ఆ బాలునికి ‘యమునై తురైవన్'(కృష్ణ పరమాత్మపై  తమ కు గల ప్రీతివిశేషం చేత) అనే పేరుని ఉంచమని ఆజ్జాపించిరి. అలాగే తమ శిష్యులందరిని శాస్ర్తములన్నింటిని యమునై తురైవన్ కి ఉపదేశించమని నియమించిరి.

నాథమునులు పెరుమాళ్ల ధ్యానంలో ఉన్నప్పుడు బాహ్యప్రపంచాన్ని మరిచిపోయేవారు. ఒకసారి అలా ఉండగా రాజు మరియు అతని భార్యలు నాథమునుల  దర్శనార్ధమై వచ్చి ధ్యానంలో ఉండడం చూసి ధ్యాన భంగం కాకుడదని తిరిగి వెళ్ళిపొయ్యారు. కాని నాథమునులు నిర్మలమైన భక్తి ధ్యానములో ఉన్నారు కావున  వచ్చినవారు కృష్ణ పరమాత్మ మరియు గోపికలుగా భావించి వారి వెనుక పరిగెడుతారు.

మరొకసారి రాజు వేట ముగించుకొని  తన భార్య, ఒక వేటగాడు మరియు ఒక కోతితో కలిసి నాథమునుల  గృహమునకు వస్తారు. వారి కూతురు నాన్నగారు లేరని చెప్పగా వారు తిరిగివెళ్ళిపోతారు, కొంత సమయానికి నాథమునులు రాగా వారి కూతురు రాజు వచ్చిన సంగతిని విన్నవిస్తుంది. తదేకం భగవానుని ధ్యాసలో ఉన్న వీరికి ఆ వచ్చిన వారు స్వయంగా రామసీతాలక్ష్మణహనుమేనని భావించి వారు వెళ్ళిన దిశగా  కనిపించేంత  వరకు పరిగెడతారు. వారు కనపడక పోయేసరికి  అయ్యో అని ముర్చిల్లుతారు. భగవానుడి ఎడబాటును తట్టుకోలేక అక్కడే పరమపదమును అలంకరిస్తారు. ఆ వార్త విన్న ఈశ్వరమునులు మరియు శిష్యులు అక్కడ చేరుకొని చరమ కైంకర్యాన్ని జరిపిస్తారు.

దివ్యప్రబంధమును తిరిగి మనకు అందించడములో నాథమునుల కృషి లేకపోతే ఈవేళ మనము ‘శ్రీవైష్ణవశ్రీ‘ ని పొంది ఉండేవాళ్ళము కాదు. ఆళవందార్ తన స్తోత్త్రరత్నంలో నాథమునుల వైభవాన్ని మొదటి 3 శ్లోకాలలో వర్ణిస్తారు.

ఇతర ప్రాపంచిక విషయములందు వైరాగ్యము ,  అసాథారణ మైన అపరిణామాణాత్మక భగవద్విషయములు యందే  లోతైనఙ్ఞానము కలిగి నిరంతరము భగవంతున్ని ధ్యానముచేయు, భగవంతుని యందు సముద్రము వంటి లోతైన ఙ్ఞానము కలిగిన శ్రీ మన్నాథమునులకు నమస్కరిస్తున్నాను.

2.మధుని చంపిన వాని (మధుసూధనుని) పాదపద్మములందును, భగవతత్త్వఙ్ఞానమందును అనురాగమును అధికముగాగల శ్రీమన్నాథమునుల పాదపద్మములే ఇహపరములందు నాకు శరణ్యము.

3.అచ్యుతుని యందు అపరిమితమైన భక్తి, నిజమైన జ్ఞానమును కలిగి, అమృత సముద్రమై, ఇతరులను కాపాడుటకు ఈ లోకమున అవతరించినవారై, పరిపూర్ణ భక్తికలవారై మరియు యోగీంద్రులైన శ్రీ నాథమునులను నమస్కరించుచున్నాను.

4. చివర శ్లోకంలో దయ చేసి నన్ను, నేను చేసిన పనులను చూసినచో నన్ను అంగీకరించలేవు, నీ పాదపద్మములందు స్వభావసిధ్ధమైన ప్రేమకలిగి, ఆత్మగుణ పరిపూర్ణులగు మా పితామహులగు శ్రీమన్నాధములను చూచి అనుగ్రహింపుము.

పైన చెప్పిన 4 శ్లోకములలో మనం నాథమునుల గొప్పతనమును అర్థం చేసుకొని వారి లాగా మనకు అచ్యుతుడికి మరియు ఆళ్వార్లతో  అలాంటి సంబంధం కలిగేలా వృద్ధిచెందాలని శ్రీమన్నాథమునుల శ్రీ చరణాలను ప్రార్థిద్దాము.

స్వాదయన్నిహ సర్వేషాం త్రయ్యంతార్థం సుదుర్గ్రహం |

స్తోత్రయామాస యోగీంద్రః తం వందే యామునాహ్వయం||

యత్పదాంభోరుహ ధ్యానవిధ్వస్తాశేషకల్మషః|

వస్తుతాముపయాతో2హం యామునేయం నమామి తం||

నమో నమో యామునాయ యామునాయ నమో నమః |

నమో నమో యామునాయ యామునాయ నమో నమః |

నాథమునుల తనియన్ :

నమో అచింత్యాద్బుత అక్లిష్ట ఙ్ఞానవైరాగ్య రాశయే !

నాథాయ మునయేగాధ భగవద్భక్తి సింధవే !!

 

అడియేన్ రఘువంశీ రామానుజదాసన్.

Source